Autonomija univerziteta u svjetlu Okvirnog zakona o visokom obrazovanju u Bosni i Hercegovini
Usvajanje Zakona o visokom obrazovanju Kantona Sarajevo izazvalo je u univerzitetskim krugovima izrazito negativne reakcije. Centrala primjedba se odnosila na ograničavanje finansijske i akademske autonomije sarajevskog Univerziteta. U analizi Sifeta Kukuruza se ovaj problem otvara opisom internacionalnih dokumenata i nacionalnih propisa. Autor zastupa tezu da je u bosanskohercegovačkom akademskom prostoru pristup pojmu autonomije institucija visokog obrazovanja i akademskih sloboda pravno, naučno i akademski neutemeljen. Nakon uporedne rekonstrukcije različitih modela u analizi se ukazuje na nacionalna rješenja u pogledu izbora i imenovanja tijela univerziteta. Utvrđuje se da kritika koja dolazi iz univerzitetskih krugova nema ni pravni ni socijalni osnov. Prema njegovom mišljenju negativni stavovi su produkt subjektivne poizvoljnosti i predlaže provođenje stručne rasprave o sadržaju pojma autonomije akademskih institucija i akademskih sloboda. Na taj način bi se otklonio „metodološki voluntarizam“ kritičara, a diskusija bi se vratila u racionalne okvire. Nova zakonska rješenja su, prema tezi autora, u skladu sa postojećim zakonskim rješenjima višeg ranga, koja obavezuju kantonalnog zakonodavca i on ih novim zakonom nije prekršio. Rad se može preuzeti ovdje.