Državno pravo obuhvata pravne norme koje reguliraju osnove, strukturu i djelatnost najviših državnih organa, kao i ključna prava u odnosu na državu. Prema tome ono regulira:
– temeljne odluke koje određuju jednu zajednicu,
– organizaciju, zaposjedanje i nadležnosti najviših državnih organa,
– zadatak ovih organa, a time i najbitnije državne funkcije,
– načelni odnos građana i države utvrđivanjem osnovnih normi.
U praksi se državno pravo odnosi na područja koja su visoko politizirana. Ono regulira pristup državnoj vlasti, vršenje državne vlasti, određuje njene granice, kao i kontrolu državne vlasti. Organizaciono državno pravo i pravo državnih funkcija se u pravilu ograničava na utvrđivanje formalnih pretpostavki i na okvire političkog procesa. Propisi o osnovama države, prije svega o osnovnim pravima koja reguliraju odnose između države i građanina reguliraju i konretne sadržaje (materiju). Pojednostavljeno bi se moglo reći da državno pravo regulira opšte načelne norme untardržavnog prava, norme koje čine suštinu države. Zbog toga bi se moglo označiti kao „političko pravo“.
Državno pravo obrazuje zajedno sa upravnim pravom jezgro javnog prava. Kada se upotrijebi oznaka javno pravo, najčešće se misli na oba pravna područja.